vrijdag 23 december 2011

zaterdag 10 december 2011

Opgewarmd eten enkel goed als opgewarmd met de zon


Als je nog nooit een biowortel gegeten hebt, en je eet er dan toevallig eentje, dan merk je daar niets van.  Maar als je altijd bioworteltjes eet en dan plots eens een "normale wortel", dan merk je dat maar àl te goed.

Als je dikwijls eten uit de microgolf eet, dan merk je daar wellicht ook niets van.  Maar als je nooit spul uit de microgolf eet en dan krijg je zonder je het weet in een restaurant iets wat met de microgolf gemaakt is (en je bent bio gewoon), dan zwelt je buik en merk je het uuuren lang.

Gezond eten is dus een hele opgave, je voert een culinair loopgravengevecht.




Opgewarmd is gif, zegt men soms.  En ja, we kunnen dit bevestigen.  Als ik me er niet aan hou, dan "loop" ik dikwijls de waarheid achterna.   Maar het geldt enkel bij conventioneel gekookt en opgewarmd eten ...

Opgewarmd met de zon laat mij altijd met rust ...

Hoe kan dit nou ?  Alles een kwestie van "levenskracht" in het voedsel.

En daarover later meer ...

woensdag 30 november 2011

Is koken met de zon gevaarlijk ? Nee toch ...

De paraboolkoker is anders dan de oven en, ik herhaal hier eventjes, de paraboolkoker is een vuur, en de zonneoven is een oven.  Zijn die dingen nu gevaarlijk ? Koken = hitte, en dus ...


Nemen we eerst de zonneoven.  De hitte wordt geconcentreerd in een ruimte, die zeer goed geïsoleerd is, dat moet ook, anders werkt het niet.  Je kunt de oven zelfs bij de hoogste temperaturen overal aanraken, ook bovenop het glas (indien dubbel).  De zonnestralen worden nergens buiten dit afgesloten ovengedeelte geconcentreerd, en er is dus geen gevaar.

Maar opgelet, van als je dit gedeelte, de oven dus, opent, dan komt je de volle hitte zeer snel tegemoet.  En door de iets moeilijkere toegang dan bij een conventionele oven (een kleine vergrendeling) kun je best bij het openen al je handschoenen of je pannelappen gebruiken, en je kunt beter ook je gezicht vooreerst maar wegdraaien.  Gevaarlijker dan een andere oven ?  Niet echt, maar de eerste keer kan het zijn dat de hitte je toch verrast...




De paraboolkoker bundelt de zonnestralen in de open lucht, naar een brandpunt waar dan ook de temperatuur onmiddellijk, maar dan ook onmiddellijk zééér heet wordt.

Velen denken dat ze de hitte aan de spiegel kunnen voelen.  Neen, de spiegel blijft koud, aan de voorkant evenals aan de achterkant.  Het brandpunt, de houder voor pot of pan, wordt het heetst, maar er is ook een zone rond het brandpunt, waar de temperatuur hoger is.  Om die hitte op te vangen moet niet alleen de bodem van je pot of pan zwart zijn, maar wel je gehele pot of pan.  En zelfs het deksel.

Als je de paraboolkoker voor het eerst gebruikt, dan doe je dat best mét een zonnebril.  Tenminste zolang je niet gewoon bent aan het spel van de reflecties blijft het regelen in de hoogte of in de breedte gevaarlijk.

En gevaarlijk is het ook als je niet gelooft dat het werkt.  Ik vraag aan de ongelovigen om hun broek eventjes te laten zakken en op de houder plaats te nemen, kwestie van tenminste een blijvende indruk na te laten ...



dinsdag 15 november 2011

Ecologisch koken met de zon

Mie (vanuit Benin) : Mijn grootste bezwaar echter is dat er bij het 'zonne-koken' enkel 'Westers' materiaal gebruikt wordt. Ik ben dus nog steeds op zoek naar een alternatief om te kunnen koken met  zwart afrikaans, sub-Sahara materiaal'

Groot gelijk heb je, als je je ergert over de materialen, die bij het zonnekook-proces gebruikt worden.  Die wrevel had ik ook al, zo'n 9 jaar geleden ondertussen, als we ermee begonnen zijn.  Eerst kochten we een paraboolkoker, die bestond wel enkel uit metalen delen, maar ik moest eerst een hele dag sleutelen om het ding in mekaar te krijgen. Mijn hersens kookten nog voor de kookpot.

Een paar jaar later kocht ik de oven, gelukkig uit het materiaal, waaruit ook de valiezen gemaakt zijn. Een goede oplossing omdat kartonnen en houten modellen heel dikwijls te maken hebben met vochtproblemen.  Ondertussen gebruiken we de oven al 6 jaar, en vermoedelijk nog vele, vele jaren.

Er valt wel iets te zeggen voor de levensduur van die toestellen, ondanks hun tekortkomingen.  Toch blijft het een feit, dat dit geen natuurlijke  materialen zijn.  Ondertussen ken ik een producent, daar staat een zonneoven in de startblokken, volledig gemaakt uit natuurlijke en zelfs ecologische materialen, maar daar mag ik nog niets van openbaren, het is namelijk nog geheim.

Jammer hé.

Maar goed, daarmee zijn de gebruikte materialen nog niet sub-sahariaans, en misschien kun je wel uit de Sahara wat zand halen om het glas te maken, toch blijf je met een probleem zitten, dat is duidelijk.  Het gebruik van karton als grondstof, ook sub-sahariaans karton, leidt onvermijdelijk tot een korte levensduur. Het is voor ons wel belangrijk dat men die toestellen ter plaatse kan produceren en zo ook werk mogelijkheden schept.

Het karton-vraagstuk heb ik hier kunnen oplossen, ik gebruik schuimkarton (zie de pagina over zelfbouw).  Fantastisch materiaal.  Maar vermoedelijk weer niet sub-sahariaans. Ergens moet men ook het gewicht en de verplaatsbaarheid in acht nemen... Of men geeft ze een vaste plaats, eventueel voor een deel in de bodem ingewerkt... aha, dit brengt me trouwens op een ideetje ...

We hebben weinig info over wat daar bij jullie ter plaatse ter beschikking is aan materiaal, maar een materiaal wat "spiegelt" zul je wel altijd nodig hebben. Alhoewel, normaal gezien, er altijd betaalbaar materiaal kan gevonden worden.

Eigenlijk is er ook een "optische kant" aan de zaak. Men moet toch wel de juiste invalshoek van het licht kunnen berekenen of uitzoeken, aangepast aan de hoogte van de Afrikaanse zon - indien niet goed: géén rendement.

Verder moet men de manier van koken, de bereidingswijze van de gerechten nader bekijken. We hebben op TV gezien dat er schotels gemaakt worden, die vaak langere gaartijden nodig hebben op een zacht vuur, en dat krijg je maar moeilijk met een parabool : dat is quasi alles of niets, en dus vaak te hard en eerder voor vloeibare gerechten zoals soep. Dan is, vanuit onze ervaring, de oven een ideale oplossing...

Ook moet men zich afvragen op welk tijdstip van de dag de vrouwen koken, als het tegen de avond is heb je natuurlijk niet meer dezelfde power van de zon. Maar dat lossen wij hier op met een alternatieve versie van de oude hooikist, en we kunnen ons voorstellen, dat die met plaatselijk materiaal goed te verwezenlijken is.

Vandaar onze uiteindelijke vraag : welk type koker of oven zou je willen bouwen, en welk materiaal denk je te kunnen gebruiken ?  Is een paneelkoker voldoende, of wil je een oven ?  Welke recuperatie-materialen vind je daar ?  We willen graag mee brainstormen. 

Er zijn dus vele interessante aspecten aan het thema, en we willen graag helpen om een praktische oplossing te helpen tot stand te brengen. Eerst en vooral omdat de zon daar zo in overvloed ter beschikking is, en zeker omdat  hout halen een belasting voor de vrouwen uitmaakt, en houtskool of hout kopen, vooral in de steden, vaak veel te duur is voor de mensen...  Verder denken we dat het hele proces van omdenken via de vrouwen moet gaan, en zonder afbreuk te doen aan de tradities.  Wellicht kan reeds in het basisonderwijs een aanzet gemaakt worden...  Kwestie van anders denken, uit eigen ervaring weten we dat we even moet schakelen in ons brein, want ook voor ons was dit niet zo evident om de mogelijkheid om met de zon te koken als praktisch toepasbaar te "zien".



zaterdag 5 november 2011

De winter komt, tijd voor een boek : Kochen mit der Sonne (Duits)

November, november ...  De winter komt eraan.  
Wat zei ik daar ? Winter ? Gisteren 21 graad. Komt er nog wel een winter ?

In elk geval worden de dagen korter en dat wijst erop, dat er meer tijd vrij komt voor het lezen van een boek.  En tijd om je zelfbouw-zonnekoker te knutselen. Toch ?


Een van de betere boeken over koken met de zon is verschenen in Duitsland :




Een behoorlijke portie theorie en praktijk, een mooi overzicht met wat er op de markt is, en voor wie het interesseert een KOMPLEET plan met boodschappenlijst voor de bouw van een kwalitatief ZEER goede zonneoven.


Echt goede boeken over koken met de zon zijn eerder zeldzaam, misschien schrijf ik er zélf nog wel eens een in  het Nederlands.  Heel veel boeken zijn jammer genoeg ook enkel gericht op de praktijk in Afrika, Californië, Mexico, enz.  En dus gebruiken ze niet de toestellen, die we hier nodig hebben.

Dit boek is hierop een uitzondering, evenals "Du Soleil dans mon Assiette".  

"Kochen mit der Sonne" kun je bestellen door op onderstaande link te klikken.



Wegens de goedkope levering en de goede beschikbaarheid koop ik mijn boeken meestal Amazon DE in Duitsland (ook de Engelse en zelfs Franse).  Soms haal ik ze bij Amazon UK.

Zoals gezegd, kom je bij dit thema niet erg ver zonder "vreemde" talen.  Gelukkig is de zon er voor iedereen ...




maandag 31 oktober 2011

En dit was oktober ... mooi afgerond !

Vandaag, de laatste dag van oktober, een straffe zon.  Géén sluierwolken, géén vliegtuignevel.

En wat zegt onze parabool ?


Juist, 210° C ... en dus méér dan vele dagen in juli, augustus ...  zo zie je maar.  Dan maar "slasoep met koriander en peterselie" :



In oktober heb ik de zonne-oven niet buiten gehaald en dat is wellicht een vergissing geweest.  Voor brood en gebak is de piek té kortstondig geworden, zo dacht ik.   Maar zie eens, zelfs in november halen we nog 6 uur zon !


Oktober was een supermaand met 9 goede en 3 iets minder goede dagen.  Totaal voor dit jaar tot nu = 70-tal goede en een 30-tal mindere dagen, en daarmee hebben we de kaap van de 100 werkbare dagen nu al bereikt.

Dat zijn dus 27 % van het totale jaar, en er zijn nog 2 maanden te gaan :-)  !!!!

zondag 30 oktober 2011

Heliocentrisch - de zon als centrum

Wie had er dat gedacht ?  De aarde draait rond de zon.  Een paar honderd jaren geleden hadden ze je gefolterd had je het tegendeel beweerd.

En vandaag moeten we weer eens de klok terugdraaien omdat er mensen zijn, die het heelal naar hun voorstellingen willen doen draaien.  Vanmorgen heb ik de kippen van onze overbuur moeten eten geven, en die keken me al heel verwijtend aan, omdat ik niet echt aan hun tijdsbesef tegemoet kwam.

Dan zie je duidelijk in hun blikken, dat het hen niet kan schelen, dat de werkgevers menen dat zo'n winteruur helpt om hun energiekosten naar omlaag te halen.  De koeien, die op uur gemolken moeten worden, hebben er ook geen boodschap aan.

En ook de zonne-kok kan alleen maar bevestigen, dat de juiste zichtwijze voor ons aardbewoners heliocentrisch is, en dat het dus middag is, wanneer de zon haar hoogste stand bereikt heeft.



Foto : pixelio.de

dinsdag 18 oktober 2011

Afrika, Afrika

Nooit had ik me voorgesteld, dat ik ook nog een delegatie van Francistown, Botswana (zusterstad van Genk) over de vloer zou krijgen om onze zonnekooktoestellen te bekijken.

Mooi, dat er vanuit Botswana interesse komt, tot hiertoe ken ik enkel de interesse van de overheid van Senegal om zonnekoken te promoten.

Eventjes een situatieschets.  Wist je dat vandaag nog altijd elke tweede boom verdwijnt wegens het koken van eten ?  Wist je dat in Afrika 90 % van het private energieverbruik naar de voedselbereiding gaat ?  Leer meer hierover op World Energy Outlook.

De heer Gomotsang uit Botswana


Wist je dat het héél héél erg moeilijk is om koken met de zon in Afrika populair te maken ?

Eerst en vooral zijn er de tradities.  Die zijn soms zo sterk dat zodra de man, die het hele dorp met de zon leerde koken, zijn rug gedraaid had, de vrouwen onmiddellijk terug 30 km te voet wandelden om naar brandhout te zoeken.

Of de traditie, dat het eten gekookt wordt in de hut, en buiten gaat dat dus niet.  Of enkel 's morgens vroeg of 's avonds na zonsondergang ...

Dan is er ook nog de afgunst.  Afgunst ?  Ja, het komt voor dat families liever willen tonen dat ze geld genoeg hebben om hout te kopen, dan dat ze voor geen geld met de zon willen koken ...

Het is dus niet alleen bij ons dat er iets niet klopt ...


Foto : pixelio.de

donderdag 6 oktober 2011

Dit was dan de septembermaand

172 uur zon hebben we gehad,  gemiddeld zijn er in september 143 uur.  In 2003 - en dat is het jaar waar ik de paraboolkoker gekocht heb - waren het er 220 ! Geen wonder dat ik vanaf het prille begin zo enthousiast was ... Het minimum ? 65 uren waren het in 2001.

En wat hebben we ervan gebakken ?  Heel weinig eigenlijk, want 2 weekjes vakantie en daarna holderdebolder de scha inhalen in de tuin ...

Maar we hadden een mooie demodag in het Heempark, een paar maal hebben we restjes opgewarmd met de parabool, en dan ook, vers gekookt, de overheerlijke "Borscht".  Een rode soep, waar je zeker ook de muren mee kunt verven :



 En zo zijn we echt al bij de herfstkleuren beland...

maandag 26 september 2011

Het Heempark : de zon om te koken was er !


De demo in het Heempark, eindelijk.  En de zon was er.  De mensen ook.





Wat mogen we van deze dag onthouden ?  Wel, in de eerste dat er een aantal gemotiveerde mensen zijn die de principes van koken met de zon aan kinderen willen doorgeven.

Super dus.

We hebben ons ook laten vertellen dat er nu gewerkt wordt aan auto's op windenergie.  Dat zou géén grap zijn.  Als dat zo is, tof.

En we onthouden vooral ook, dat we supporters hebben :-)  Hoera driewerf.

Maar ook dat onze toestellen zo buitenaards zijn, dat sommigen ze niet eens waarnemen :-)

vrijdag 16 september 2011

woensdag 14 september 2011

Koken met de zon in het groene Venetië

De zonnekok wil ook wel eens in alle rust gebakken worden, zo dacht ik, rust hebben we zowiezo dringend nodig, en weg van alle lawaai van deze dolgeworden wereld richting nog meer zon alsjeblief.

Als je al 40 jaar een biotuin hebt, dan is het ook niet verwonderlijk dat je op zoek gaat naar een ecologisch verantwoorde kampeerplaats.  Die hebben we gevonden, Camping La Venise Verte, in het geklasseerde natuurgebied van de "Marais Poitevin".  De viersterren-camping is Europees als ecologisch erkend.



Wat heeft dat nu te zien met koken met de zon ?  Wel, uit de gesprekken met de vanzelfsprekend sympathieke dame bleek, dat ze twee zonneovens gekocht had, maar dat ze niet goed wist hoe ze die moest bedienen...  

Dat wou ik dan met haar wel even bekijken, en tot mijn grote verbazing haalde ze net het model uit, waar ik al jaren mee werk : de Sun Cook.  Zij was van plan die te gebruiken voor haar restaurant, en ook later wou ze die aanbieden in elk verhuurde chalet.


Dan was ik net even weggelopen van mijn zonneoven ...

Hoe dan ook, niet alleen de camping, maar ook het natuurgebied is een bezoekje waard.  Wil je een paar foto's zien van de omgeving, dan klik je hier.

Een voorbeeldje :


woensdag 7 september 2011

De absoluut goedkoopste ideeën met de energie van de zon

America, America...  Twee kennissen zijn onlangs (midden augustus) uit de verenigde staten teruggekeerd.  De ene zocht het paradijs op aarde, de andere is een Amerikaanse, die elk jaar een maand vakantie in haar geboorteland doorbrengt.

Alle twee waren ze in schoktoestand.  Omdat het daar economisch zo slecht gaat.  In Amerika - maar ook in België - krijgen de rijken zo'n schrik om wat er te gebeuren staat, dat ze erom smeken om belastingen te mogen betalen.

Maar ook uit Amerika komen goede ideetjes over hoe je in tijd van crisis erdoor kunt komen.  Zo'n verzameling vind je op www.KnowledgePublications.com

Als je wil lezen over hoe je een zonneoven voor 20 broden kunt maken voor 9 $ (pakweg 7 €), dan surf je naar :

Sunshine to dollars


De toestellen zijn een beetje slordig afgewerkt, maar voor die prijs ...

woensdag 31 augustus 2011

Dit was augustus 2011 voor het koken met de zon


Drie zeer goede dagen en 5 kwakkel-dagen.  Dit maakt dan in het totaal sinds begin maart : 46 zeer goede dagen en 24 zozo dagen.  Voor een optimist heet dat dan in totaal 70 werkbare dagen.

Maar er komen dus nog 3 mogelijk goed werkbare maanden aan :-)



We onthouden dat we in augustus een nieuwe zelfbouw-koker in dienst genomen hebben.

En wat hebben we zo gemaakt ?

2 broden
1 citroencake
5 kaneelcakes om in te wecken (in één keer in de oven)
zuurvlees
paëlla
gepocheerde eieren in de oven
2 x tomatensoep (mjam !)
+ in totaal een 10-tal liter water voor koffie, thee of afwas

Er wag geen tijd voor culinaire hoogstandjes, daarvoor was er véél te véél te véél werk in de tuin.  We kijken uit naar de volgende maanden.

vrijdag 26 augustus 2011

Chemtrails en koken met de zon

Wordt het te warm ? Een dagje met risico op meer dan 30 ° C ?  Dan bestaat ook het risico op chemtrails.  Vliegtuigen laten normaal strepen na, condens, maar condensstrepen verdwijnen heel snel, en de chemtrails van de vliegtuigen blijven eindeloos hangen.

Hier een voorbeeld van lokale chemtrails op de foto :



Zelfs Wikipedia kent chemtrails.  Er zitten chemicalien als aluminium en boor in en je moet niet verschieten als je de dag nadien last hebt van hoest of van een ruwe keel.

Chemtrails maken dat de zon niet zo schroeiend toeslaat, maar niemand weet waarom dit spul uit de vliegtuigen gespoten wordt.

Voor iemand die kookt met de zon zijn chemtrails ook een vloek, want de temperatuur gaat dan toch met zo'n tiental-twintigtal graden omlaag.  De instraling wordt onregelmatig en je moet met langere kooktijden rekenen.


De reflectie ziet er dan ook maar matjes uit ...

zaterdag 20 augustus 2011

Hoe kook ik een ei met de zon ?

Brownies tweede maal.  Héél goed, en toch : ze hadden nog een 10-tal minuutjes langer gemogen - ze zijn ietwat teruggezakt.



Tot daar de reparatie van de vorige keer.  Nu gaan we eitjes maken met de zonne-oven.  En hoe gaan we dat doen ? Very British ...


Het worden gepocheerde eitjes in de daarvoor specifieke potjes.  Die worden eerst ingevet.


Dan de eitjes erin en een paar stukjes kaas erop.  Deze keer géén bieslook.


De dekseltjes worden erop geschroefd en ze gaan dus deze keer niet in de bain-marie, maar in de zonne-oven.


Vijfendertig minuten bij honderdveertig graden en klaar is kees.  We merken dus dat de potjes er wat langer over doen om te verwarmen...  Lekker !!!

woensdag 17 augustus 2011

Analyse van een weerbericht voor de zonnekok

Eindelijk weer een heerlijk zonnetje.  Vandaag voor het eerst dit jaar : brownies !



Het experiment lukte maar half : een ferme opeenvolging van wolken heeft het bakproces net op het slechtste moment stilgelegd.  Pech, alhoewel de brownies best lekker waren - écht volwassen zagen ze er niet uit.

Bakken van brood, cakes, brownies, muffins, stokbrood of wat ook : je moet zeker zijn van ononderbroken zon.  En hoe weet je dat met zekerheid ?  Je meteodienst van vertrouwen ...


En zo zie je hier dat er vandaag slechts 7 uren zon voorspeld waren, en ik had er dus beter moeten op letten.  OK, het is mogelijk dat alle bewolking enkel 's avonds komt opzetten ...

Maar als ik nu brood wil bakken, dan doe ik dat zaterdag.  12 uur zon, daar kan wellicht niets mis lopen.
Zondag en maandag lukt het vermoedelijk ook, maar vrijdag of dinsdag bijvoorbeeld moet ik wel gek zijn om een baksessie te plannen ...


12 uur zon ? Zou ik het toch aandurven om eens een "Pumpernickel" te proberen ? No risk, no fun !

maandag 15 augustus 2011

Dan maar nog wat theorie over koken met de zon

De rozen zijn aan de tweede bloei toe, een zee van dauwdruppels op het morgengras, herfstweer.

We hebben nu al een dertigtal glazen ingekookt zonder de zon ... jammer.  Nu ja, de lente was nu eenmaal "top" en onze "return on investment" komt niet in gevaar :-)

Met steriliseren en konfijten moeten we dus nog eventjes wachten...




Even terug naar het "gewoon" eten koken met de zon.  Wat kun je nu "snel" klaarmaken en wat vergt er meer tijd ?  Wat gaat er het snelst ? Welk gerecht lukt bij gesluierde zon of tegen de avond ?

Het antwoord is : vis. Vis bak je probleemloos bij 110 - 120 ° C, naargelang de vis 30-90 min.  Ook eieren, rijst, bladgroenten, fruit zijn snel gemaakt.  Cake en muffins gaan snel, maar de temperatuur moet wel tot 130-150 ° C hoog.

Wat is dan wat langzamer ?  Aardappelen, brood, soep, geweekte bonen, wortels en andere wortelgroenten.

En wat is het moeilijkst ?  Meerdere broden, niet geweekte bonen en linzen, grote stukken vlees en, vooral, ... water !

Dus als er even een opklaring dreigt, dan weet je waar je niet moet aan beginnen :-)


maandag 8 augustus 2011

Gisteren op de vlooienmarkt ...

In deze zomertijd is er elke zondag in Genk een enorme vlooienmarkt, misschien wel de grootste van het noordelijk halfrond :-)

En kijk eens wat ik gevonden heb :


Een pracht van een oude steriliseerketel met een nog werkende, even-zo-antieke thermometer.  
Dit komt nu eens goed van pas.  We hebben een elektrische Weck-ketel, maar geen ketel voor rechtstreeks op het vuur.

Wat betekent dat allemaal voor het steriliseren met zonne-energie ?  Wel, in de oven kan ik probleemloos "droog" steriliseren, de glazen staan dus niet in water.  Da's prima, maar dit wil zeggen dat er water IN het glas moet zijn (en dus kan ik géén glazen met cake, brood of groentepaté in de oven maken).

Wat ik ook (liefst) NIET kan doen is in de oven "droog" GROENTEN steriliseren, want daar is altijd een risico op botulisme.  Fruit en tomaten zijn geen probleem, want door de zuren kan het probleem niet ontstaan. Dus fruit en tomaten in de oven geen probleem.

Dus groenten altijd "nat" steriliseren, en dat kan niet in de oven en moet dus noodgedwongen op de parabool, in de ketel van op de foto (maar die spuit ik dan eerst van buiten zwart met hittebestendige verf voor motoren). 

Dan blijft er nog één probleem : de pot is groot, en de parabool (100 cm doorsnee) is relatief te klein.  De ideale oplossing kun je natuurlijk wel kopen. Welke parabool haalt 1200 W - 300 ° C, en wordt niet gehinderd door de grootte van de pot ? De  Papillon .  Maar dan ben je al gauw zo'n 500 € kwijt.

En dus zijn we aan het broeden op een zelfbouw-parabool met 180 cm doorsnede ...  en voor zo'n 80 tot 100 €.  Per slot van rekening kun je door te steriliseren met de zon het meest besparen ...



donderdag 4 augustus 2011

Oh happy day - part 2

In de Kempen tot deze avond goed weer voorspeld.  Dan maar weer de spullen in de tuin gezet.  Eerst en vooral met de nieuwe zelfbouw Pentagon Star niet minder dan 3 en 1/2 liter water opgezet voor de afwas.  Da's prima voor één grote afwas - en het is nog prima gelukt ook.

En nu de hit van de dag.  Vijf Weckglazen met kaneelcake komen in de oven.  Bedoeling : eens gebakken worden de glazen verzegeld en ingekookt om de cake te kunnen bewaren.  Opgelet, die glazen moeten dus wijder zijn naar boven toe, anders krijg je er later de cake niet meer uit.


Goed.  Nu is het de beurt aan de tomaten, de kern eruit en gehalveerd op het muggenraam van onze zonnedroger.  De donkerdere tomaten zijn paprikatomaten en de langwerpige zijn van een Italiaanse soort.   O sole mio ! ...


De doos gaat dicht, en ...


Voor de doos monteren we een auto-ventilator, aangesloten aan een zonnecellen-flap.  Zo blaast er wat meer lucht via de kleine gaatjes voorkant naar binnen.  We voelen dan ook de warme lucht naar buiten komen aan de achterkant - door de grotere gaten.


Die ventilator is zeker al 25 jaar oud, maar hij doet het nog prima.


Op de parabool maken we de raapjes  klaar voor vanmiddag.


Ai ! De cake dreigt over de rand te gaan.  Uiteindelijk geen probleem, we hebben dan een paar schijfjes voor bij de koffie.


Nu nog binden en peterselie toevoegen ...


De vijf glazen mogen eruit  ...


Vier ervan moeten onthoofd worden...


En die verdwijnen dan met ringen en deksels erop in de Weckpot.


Nu zul je natuurlijk de vraag stellen waarom we die dan niet ook met de zon inwecken.  Nu, in deze glazen zit zelf geen water, zoals bij ander steriliseergoed.  En daarom wordt er dringend aanbevolen om niet ook nog droog in te wecken.  De glazen zouden wel eens kunnen barsten.

Voor een volgende keer hebben we wèl  groenten-patés op het programma ...

En wat is er met de tomaten gebeurd ?  Wel, half gedroogd gemixt, tot tomatenpuree ...